Het was de eeuwige mist die hem zou opslokken. En zo vertelden zijn hanenpoten mij het verhaal van zijn dood.
Wees niet bang, zusje. Eeuwigheid is slechts een begrip voor iets wat te veel omvattend is voor een simpele ziel. Zij duurt niet lang, behalve voor de mensen die haar niet begrijpen. Elke seconde zal voorbij vliegen als je haar geen aandacht schenkt.
Maar ik begreep het niet. Ik kon mijzelf niet vertellen waar de stroperige tijd bleef toen ik wachtte op zijn terugkomst. En zwaarder dan mijn hart leken de tikken van de klok.
Toen de stilte viel bij het wegsterven van zijn voetstappen, wist ik dat voor mij de muziek niet meer zou klinken. Het zou nooit meer hetzelfde zijn als eerst. En over zijn lege plek was ik schaduw gevallen.
Wees niet bang, broertje. Eeuwig had je niet hoeven wachten, maar ik zal je sneller opzoeken dan je ooit verwacht had. Ik zal met de secondes mee vervliegen. Ik zal je komen halen. Tot zo.
En zo vertelden mijn blokletters het verhaal van mijn moord.
Suïcide.
Suïcide.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten