Labels

woensdag 13 oktober 2010

Limoenthee en de treurnis van pyjamadagen



Er zijn dagen waarop ik mijn gezicht wit
wil poederen en galant mijn hoofd in de
kussens drukken,

dan je geur opsnuiven uit de kreukels
en vouwen waar je lag.

Zo zou ik weten dat warme vrouwendijen
en thee met limoen niet
nodig zijn voor je aanwezigheid, dat niets
nodig is behalve welvingen en poederdozen.

Maar pyjamadagen vullen (helaas) al andere
clichés, die van uitgeholde boeken en stukgelezen
letters en vingers vol rauw deeg aflikken.

Ik wring dan wel mijn rouwrandjes nagels en
mijn ongeverfd gezicht, maar slechts tussen lakens
waar niksniet
jouw geur inzit.

Ik ben nu eenmaal geen poederdoos
van je verwijderd, zelfs geen
Engelse mijlen van verdriet.

Eerder een krullenbol, een tienerdroom
die heel alleen
gedichtjes typt.