Labels

vrijdag 20 augustus 2010

Meloen

Avond aan avond gevuld met het
zacht uitlepelen van oude
clichés. Banken bevlekt,

kamers overspoelt met geluid
en stemmen.

In de zitkamer een medegevangene
aangetroffen. Tussen de schaduwen
hebben we tv-licht losgelaten. Zó
op de houten vloer waarna het langzaam
de nerfjes insijpelde.

Zeemeermin gespeeld tussen
twee programma’s in. Dramatisch
licht kroop over haar armen heen en ze
zei nog dat het net inktvis was,
met van die slijmerige poten weet
je wel.

Toen verdween ze.

De dag erna heb ik wel nog een
haarclipje gevonden maar meer ook
niet. Ik denk dat ze de meloen gestolen
heeft, zo rook het ook als je
bij de boekenkast stond.

donderdag 12 augustus 2010

Fenylethylamine

Ik herinner me hoe je je verwondert
over het eeuwige karakter van een cirkel,

maar geen ballerina danst eindeloos
pirouettes en ik
houd van je.

Ik kan je vertellen hoe elke dans eindigt
met een zucht en een verstilde snik, hoe
liefde in korenbloemen ligt en het
troostende van de wind. Hoe je ogen zo

helderblauw zijn als de zee en hoe je
haar kunt horen als ik mijn handen
op je oren leg. Hoe wetenschappers
liegen als ze liefde in een

potje stoppen en hoe het zo zeker
geen hormonen zijn. Wat jij logisch vindt
is een leugen want geen

langspeelplaat loopt nooit vast, hoe
rond het ook mag zijn, en je vingers zullen
nooit bewijzen dat liefde

fenylethylamine

heet.

maandag 9 augustus 2010

Spaanse kust aan zee


Een Spaanse kust aan zee,

een branding vol met schelpen.

En de schelpen,

kusten terug.