een geketende ballerina, een achtergelaten
danseres op een eindeloze kade
van verdriet.
Ik mis je, ik teken de golven na in de
lucht maar mijn armen zijn zo zwaar. Zo
zwaar, mijn passen zijn te traag en de
muziek is gestorven
Dood - ik voel de stille tonen langs mijn
armen glijden, lager, terwijl de golven
hun voeten kussen
(Het monotone van het moment blijft in mijn
haren klitten terwijl mijn armen verwarren
in een diepdroevig couplet)
Het beton vervaagt terwijl de wereld
als een serenade aaneen vloeit
(dans ballerina, dans)
En ik danste de woorden weg
- de stilte in
Geen opmerkingen:
Een reactie posten