Labels

donderdag 12 augustus 2010

Fenylethylamine

Ik herinner me hoe je je verwondert
over het eeuwige karakter van een cirkel,

maar geen ballerina danst eindeloos
pirouettes en ik
houd van je.

Ik kan je vertellen hoe elke dans eindigt
met een zucht en een verstilde snik, hoe
liefde in korenbloemen ligt en het
troostende van de wind. Hoe je ogen zo

helderblauw zijn als de zee en hoe je
haar kunt horen als ik mijn handen
op je oren leg. Hoe wetenschappers
liegen als ze liefde in een

potje stoppen en hoe het zo zeker
geen hormonen zijn. Wat jij logisch vindt
is een leugen want geen

langspeelplaat loopt nooit vast, hoe
rond het ook mag zijn, en je vingers zullen
nooit bewijzen dat liefde

fenylethylamine

heet.

1 opmerking:

  1. Ik heb al een tijd je blog niet meer gelezen, maar als ik zo je gedichten weer door lees denk ik: God, wat heeft dat kind toch een talent!
    T klinkt heel oude-oma-achtig, maar dat is niet ter zake, want ik denk dat je echt talent hebt!
    Lotte (ik kan geen reacties meer sturen met mijn account! als ik op een andere blogpagina kom zet ie me automatisch op ofline dus,)

    BeantwoordenVerwijderen