ruimte geweest. vele dingen
hebben moeten wijken. alles
ligt achter de horizon
waarvan ik afscheid nam. de
treinrails die verder nog gaan
dan hun eindbestemming. dorpen
zonder naam. ik houd mijn hand
op en creëerde ruimte en
leegte.
voor mij. voor jou.
( .......................................)
hier, ga daar maar liggen. zachtjes
niet de haakjes
breken. -daar kunnen ze niet
zo goed tegen.-
dan ademen wij stilletjes. hand
in hand vervlecht en vervlochten. in
een kaal landschap.
want alles heeft moeten wijken omdat
ik bang was dat je niet
passen zou.
wooaaaooaaah
BeantwoordenVerwijderenik houd er zo van emmeke en wat heb je een prachtige blog gemaakt en dat moet ik dan ontdekken twee dagen voor mijn examens...
let alleen even op dat jij bij dit gedicht twee keer achterelkaar kortopvolgende het woord zachtjes gebruikt, dit is een beetje storend. do you mind als ik hem kopieer voor mijn favoriete gedichten bestand? (onder vermelding van je naam natuurlijk)
meid wat ben je toch een talent