Labels

donderdag 22 juli 2010

Werelden van haar gezicht

de werelden die op je gezicht
geschreven staan zijn de mijne
niet, nooit geweest

toch omhels ik je, omarm ik je,
droom van je nieuwe wegen die we
uitstippelen op je kaaklijn en het
topje van je neus

je verwondert me in veelzijdigheid,
maar ik smeek je niet te
huilen, niet te lachen, niet te breken
in duizend kleine stukjes

terwijl je verstilt achter brede
oceanen en golven van verdriet

terwijl je

zachtjes begint te smelten, met
alle zoet-zilte dieptes waar ik mijn
vingers leg en je zachtjes kus

je verdwijnt, verwondert, vereenzaamt
tot je was wat ik smeekte je te zijn -
onbreekbaar, onbuigzaam

ver weg van mij, tot je was wat ik
niet ben en we niet meer samen wandelen
omdat jij de weg was geworden

en ik de reiziger

Geen opmerkingen:

Een reactie posten